Saye terbce satu blog nie. *http://bingkisantautanhati.blogspot.com/* Tentang ape..?? Tentang perbezaan antara KENALAN dan juga SAHABAT..
Secare jujurnya, dlm hidup sy selama 19 Tahun (masih ader beberape jam lg utk usia saye mencecah angka puluhan : 20 Tahun) , tidak pernah sy mempunyai masalah dgn rakan. Dan bila sy menjejakkan kaki sy di kolej ini, pelbagai masalah tentang rakan mula menghantui siri saye.. Dan saye tidak tahu adekah masalah2 yg timbul ini berpunca drpd saye..?? Bila sy diam sejenak, bermuhasabah diri, mendptkan nasihat2 yg bergune dr mne2 pihak yg sy rse boleh membantu sy, sy membuat satu pernyataan yg mne sy kira ia bukanlah satu bentuk atau cara utk menyatakan diri saye ini cukup bagus, sempurna.. Tetapi sy merasakan bhwe manusia2 di sini kurang pandai menyesuaikan diri dengan org seperti sy. Bukan nak mengatakan sy nie sombong. Pelbagai tempat telah sy jajahi (tempat2 sy tinggal, menuntut ilmu, melancong,dll) , tidak pernah saye ketemu manusia seperti ape yg sy hadapi sekarang ini. Maaf. Bukan saya hendak memburukkan rakan2 saye di kolej ini. Tidak semua yg berperangai sebegitu tidak menyenangkan saya. Hanya segelintir shj. Tetapi yg segelintir inilah yg membuatkan sy merase betape hinanya sy berase di sini. Sekali lagi sy mohon maaf kepada rakan2 yg betul2 baik dgn sy. Kamu (sahabat2 sy yg betul2 shabat sy) merupakan antara org yg sy sanjung di sini kerana dpt menerima keadaan, diri saye seadenye tanpa memaksa saya utk berubah menjadi org lain. Saya sgt berterima kaseh utk itu. Bukanlah niat saye utk berlaku tidak adil (kerana menyalahkan seluruh warga kolej , padehal yg bersalah hanyalah segelintir). Tetapi ini adalah luahan hati sy. Dengan sewenang-wenangny saye ade hak utk menyuarakan pendapat dan perasaan saye di blog nie. Ade sebab dan cerita disebalik luahan hati sy mengenai manusia di sini. Apekah sbb itu? Suatu hari nti saye akan menceritakan kisah2 yg membuatkan sy terguris.
Apekah kaitan post sy kali ini dgn blog BINGKISAN TAUTAN HATI..??
Tentang itu, pada post yg bertarikh Wednesday, January 27, 2010 bertajuk Menjadi Sahabat , saye merasekan artikel ini sangat berguna pd diri saye. Kerana ape..?? Kerana dgn cara inilah saye mengetahui yg mane sahabat dan yg mane bukan sahabat, tetapi hanya sekadar kenalan. Dgn artikel inilah sy mengetahui yg mne betul2 ikhlas bersahabat dgn sy dan yg mne hanya berpura2 baik di dpn saye. Dan dgn inilah sy mengetahui ape sebenarny perasaan sy terhdp sahabat dan kenalan. Dan dgn inilah saye tahu bagaimana utk memujuk hati saye yg sedih, atau menceriakan lagi hati sy yg girang. Terima kasih Cik Cahaya Kasih Ilahi, penulis blog tersebut. Anda berjaye membuat hati saye hidup kembali setelah kehancuran yg disebabkan oleh beberapa org yg pernah sy anggap mereka sebagai sahabat saye, dan rupe2ny saye telah silap. Dan kini saye cube utk memperbetulkan kesilapan saye.
Kepada SAHABAT2 sy di kolej ini, terima kaseh sekali lgi kerana betul2 ikhlas menjadi sahabat saye tanpa ade alasan tertentu. Dan kpd KENALAN2 sy di kolej ini , terima kasih juga kerana anda berjaya menyedarkan diri saye yg alpa ketika itu, dan andalah org yg berjaye mengajar sy erti hidup besahabat. Tanpe SAHABAT, siapelah sy di sini. Dan tanpe KENALAN (sy tidak pernah menganggap anda sebagai musuh sy) , sy tidak mungkin akan berfikiran matang seperti skrg ini.
Dan itulah sedikit sebanyak yg mewarnakan kehidupan sy sebagai seorg manusia di dunia ini. Pahet manes semuanya dlm satu.
